użerać się

użerać się
{{stl_3}}użerać się {{/stl_3}}{{stl_4}}[{{/stl_4}}{{stl_7}}uʒɛraʨ̑ ɕɛ{{/stl_7}}{{stl_4}}] {{/stl_4}}{{stl_51}}
{{/stl_51}}{{stl_26}}vr {{/stl_26}}{{stl_4}}({{/stl_4}}{{stl_20}}pot{{/stl_20}}{{stl_4}}) {{/stl_4}}{{stl_51}}
{{/stl_51}}{{stl_22}}\użerać się z kimś {{/stl_22}}{{stl_14}}[sich {{/stl_14}}{{stl_53}}+akk {{/stl_53}}{{stl_14}}] mit jdm zanken {{/stl_14}}

Nowy słownik polsko-niemiecki. 2014.

Игры ⚽ Нужно сделать НИР?

Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:

  • użerać się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, użerać sięam się, użerać sięa się, użerać sięają się, pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} kłócić się zawzięcie o coś; sprzeczać się, spierać się, wykłócać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Użerać się o pieniądze. Użerać się z… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • użerać się — ndk I, użerać sięam się, użerać sięasz się, użerać sięają się, użerać sięaj się, użerać sięał się posp. «wykłócać się, spierać się o coś zażarcie; przełamywać czyjś opór, zmuszać kogoś do wykonania, spełnienia czegoś, ciągle upominać kogoś»… …   Słownik języka polskiego

  • chandryczyć się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIa, chandryczyć sięczę się, chandryczyć sięczy się, pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} uparcie sprzeczać się z kimś, kłócić o coś; także nieustannie mieć żale, pretensje do kogoś, usiłować coś wymóc na kimś ciągłymi kłótniami; …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • naużerać się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIIa, naużerać sięam się, naużerać sięa się, naużerać sięają się, pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} długo lub wielokrotnie użerać się z kimś lub z czymś; mieć dość użerania się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ile ja się muszę z wami… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • żreć się — {{/stl 13}}{{stl 8}}pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} nękać się wzajemnie kłótniami i szykanami, żyć z kimś w długotrwałej niezgodzie; gryźć się, użerać się z kimś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Żrą się ze wszystkimi wokoło. Żarli się latami. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • żreć — ndk XI, żrę, żresz, żryj, żarł, żarty 1. «o zwierzętach: jeść; pospolicie także o człowieku: jeść coś chciwie, łapczywie; pożerać» Konie żarły owies. Żarł łapczywie czekoladę. 2. «trawić, niszczyć, przepalać, przeżerać coś» Rdza żre karoserie.… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”